Η οικογένεια Δαλαμάρα έχει ταυτιστεί με την αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποίηση του ξινόμαυρου από το 1840, όταν ο Γιάννης Δαλαμάρας αγόρασε το πρώτο του αμπελοτόπι στην περιοχή της Νάουσας. Τα κιτάπια της αγοραπωλησίας υπάρχουν ακόμα μαζί με άλλα κειμήλια στο πανέμορφο boutique, παραδοσιακό οινοποιείο που βρίσκεται στην είσοδο της Νάουσας, για να θυμίζουν πάντα τις ρίζες και το ξεκίνημα ενός από τα πιο ιστορικά κτήματα του ελλαδικού χώρου. Συνολικά, η έκταση των αμπελώνων φτάνει τα 60 στρέμματα, με την πλειονότητα αυτών να είναι από ξινόμαυρο. Από το 1994 εφαρμόζεται η βιολογική καλλιέργεια, ενώ όλο και πιο συχνά ακολουθούνται και πρακτικές της βιοδυναμικής. Πλέον, επικεφαλής του κτήματος είναι ο Κωστής Δαλαμάρας, ο οποίος αποτελεί την 6η γενιά της οικογένειας που συνεχίζει την παράδοση. Με σπουδές στην αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποίηση στη Βουργουνδία και με πρακτική στη Νότια Γαλλία και στη Βόρεια Ισπανία, έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους καλύτερους νεαρούς ανερχόμενους οινοποιούς του κόσμου, ενώ η φιλοσοφία του με την οποία έχει μπολιάσει όλα τα κρασιά του κτήματος, είναι η ανάδειξη του ναουσέικου terroir και η όσο το δυνατόν μικρότερη παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα στο διάστημα που μεσολαβεί από το αμπέλι ως την εμφιάλωση. Αυτό πρακτικά σημαίνει βιολογική καλλιέργεια, χρήση γηγενών ζυμών και απουσία τεχνικών όπως το φιλτράρισμα πριν την εμφιάλωση.
Ο «Αγέχορος» στην αρχαιότητα ήταν αυτός που ηγούνταν του χορού. Είναι η δεύτερη (αν υπάρχει αυτός ο όρος) ιστορική ετικέτα του κτήματος, που σε αντίθεση με την πρώτη (τον Παλιοκαλιά) δεν αποτελείται αποκλειστικά από ξινόμαυρο, αλλά περιέχει και ένα ποσοστό merlot που παίζει το ρόλο του «χαλιναριού» στο ρωμαλέο ξινόμαυρο, δίνοντας στο blend μια πιο προσιτή πρόταση για κάποιον που θέλει να μυηθεί βήμα- βήμα στον κόσμο του ξινόμαυρου και συνεπώς της Νάουσας. Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό και ειλικρινές κρασί που είναι αυτό ακριβώς που λέει η ετικέτα του: ο ηγέτης του χορού. Η μύτη είναι «ξινομαυράτη» με ρουστίκ νότες από ελιά και ντομάτα, ωστόσο κάπου εκεί βλέπεις τη θηλυκή νότα που δίνει το merlot με ωραίο κόκκινο δαμάσκηνο και άλλα μικρά κόκκινα φρούτα. Γλυκόριζα και βανίλια συμπληρώνουν το puzzle, ενώ στο στόμα το merlot χαρίζει απαλότητα και τιθασεύει σε ένα βαθμό τη δύναμη και την πυγμή του ξινόμαυρου.
