Οι Αμπελώνες Θυμιόπουλου βρίσκονται στον Τρίλοφο Ημαθίας εντός της ΠΟΠ Νάουσα, ωστόσο τα αμπελοτόπια του ξινόμαυρου απλώνονται μέχρι την αφιλόξενη, αλλά ελπιδοφόρα γη της Φυτειάς. Ο Απόστολος Θυμιόπουλος είναι άνθρωπος που αγαπάει τη γη του και αυτό εύκολα το καταλαβαίνεις σε μια βόλτα μαζί του μέσα στα αγαπημένα του αμπελοτόπια, όπου θα σου μιλήσει με πάθος για το αγαπημένο του ξινόμαυρο, για τη χρήση βιοδυναμικών πρακτικών, και για… τα ίχνη από τα αγριογούρουνα που τσαλαπατούν αδέξια τα χώματα γύρω από τις ρίζες και καταβροχθίζουν βουλιμικά τα σταφύλια από τα αμπέλια του. Έχει την τύχη ή μάλλον την προνοητικότητα να διαθέτει κάποια από τα πιο όμορφα αμπελοτόπια της Νάουσας, τα οποία διαθέτουν εξαιρετική εδαφική ποικιλομορφία και τα ονόματα που έχουν, αναβλύζουν δύναμη, παράδοση και γοητεία. Μια επίσκεψη στη «Βράνα Πέτρα» με τα πλούσια σε σχιστόλιθο και γρανίτη εδάφη θα σας πείσει ή μια ορεινή ανάβαση στη Φυτειά να δείτε σε τι όρια μπορεί να δοκιμαστεί ο άνθρωπος και το αμπέλι και να αντιληφθούμε όλοι τη δυναμική και τη διαφορετικότητα του terroir της Νάουσας.
Από πολλούς θεωρείται ο άνθρωπος που άλλαξε 180 μοίρες το γευστικό προφίλ του ξινόμαυρου, δίνοντας κρασιά με πιο απαλές τανίνες, δεμένες οξύτητες και πολύ πιο τραγανό κόκκινο φρούτο σε σύγκριση με τα κρασιά του παρελθνόντος. Ωστόσο, τα κρασιά του έχουν πάντα την προσωπική του πινελιά και με μπροστάρη το περίβλεπτο «Γη και Ουρανός», προορίζονται για μεγάλη παλαίωση.
Naoussa Alta ή αλλιώς ένα ξινόμαυρο για όλες τις ώρες της ημέρας. Η Naoussa Alta ήταν κάτι το οποίο ήθελε να κάνει ο Απόστολος Θυμιόπουλος εδώ και πολύ καιρό. Έχοντας στην κατοχή του κάποιους από τους πιο ορεινούς αμπελώνες της ζώνης, πίστευε ότι τα ορεινά αμπελοτόπια είναι αυτά που δίνουν το πιο ντελικάτο ξινόμαυρο και κατά συνέπεια πιο φινετσάτα κρασιά. Αυτό ακριβώς είναι η Alta. Ένα ξινόμαυρο από τα πιο ορεινά αμπελοτόπια του Απόστολου Θυμιόπουλου που δίνουν ένα πργματικά «δροσερό» ξινόμαυρο, ιδανικό για ποτήρι, ακόμα και για τις πιο ζεστές μέρες του έτους όταν θέλεις να πιεις ένα πιο φινετσάτο ερυθρό. Η μύτη είναι αυτό που λέμε «θυμιοπουλίζουσα» με έντονο, φρέσκο, τραγανό κόκκινο φρούτο (φράουλα, κεράσι, κράνο), δίπλα σε νότες από λεβάντα, βοτανικές νύξεις και γλυκό ντοματάκι. Στο στόμα οι τανίνες είναι σχεδόν μεταξένιες, η οξύτητα εξαιρετικά δεμένη στο μπόλικο φρούτο και η επίγευση όπως είπαμε αδόκιμα «δροσερή». Μην ξεγελιέστε όμως. Μπορεί η Alta να είναι πιο ντελικάτη, αλλά παραμένει πάντα ένα ξινόμαυρο και αυτό φαίνεται στη δομή του κρασιού που αναδεικνύει διακριτικά τη δυναμική της ποικιλίας. Συνδυάστε το με τυριά, η με πιάτα με κόκκινες σάλτσες αν και δίπλα σε ένα χουνκιάρ μπεγεντί ή ένα κοκκινιστό μοσχαράκι πραγματικά θα δέσει υπέροχα.
